یک بانوی آزادی‌خواه می‌گفت از چشم‌انداز پیدایش محدودیت‌های بیشتر برای زنان تحت یک حکومت اسلامی احساس نگرانی نمی‌کند
تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۰۱۳۲۲
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دزموند هارنی یک دیپلمات بریتانیایی بود که در هنگامه‌ی روزهای پرماجرا و تاریخ‌ساز انقلاب ایران حضور داشته و همه‌ی آن‌چه را در پایتخت ایران می‌گذشته به چشم دیده است. او در سال ۱۹۵۷ در دانشکده‌ی مطالعات خاوری و آفریقایی بریتانیا شاگرد آن لمبتون پژوهشگر پرآوازه‌ی تاریخ و فرهنگ ایران شد و پس از تکمیل دوره‌اش مامور خدمت در سفارت بریتانیا در تهران.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پنج‌شنبه، ۵ بهمن ۱۳۵۷
اغتشاش کامل شد. به نظر دلقک‌بازی می‌رسد اما در واقع تا سرحد مرگ و زندگی جدی است. حقه‌ی شیطنت‌آمیز تعطیلی فرودگاه به‌وضوح بازی قدرت است. بختیار یا ارتش قویا می‌کوشند حمایت مردم میانه‌روی «هوادار قانون اساسی» را در آخرین لحظه به دست آورند.
بختیار نامه‌ای استادانه (نامه چنان محترمانه است که آدم تقریبا احساس ریاکاری می‌کند) به آیت‌الله ارجمند نوشته است و عملا می‌گوید: «من رسما استعفا می‌دهم، ولی تا زمان همه‌پرسی تغییر قانون اساسی (یعنی اصل حکومت سلطنتی) و انتخابات عمومی به اداره‌ی کارها ادامه خواهم داد، به شرط آن‌که شما از اعلام تشکیل شورای انقلاب خودداری کنید و بازگشت خود را سه هفته به تعویق بیندازید.» آیت‌الله خمینی و شرکا می‌گویند که بی‌توجه به بختیار بازخواهند گشت – با یک هواپیمای اِرفرانس.
در این میان دیشب ستاره‌ها دوباره از پشت ابر بیرون آمدند و امروز هوا سردتر، یخ‌زده و آسمان درخشان بود.
دیشب با یک بانوی مهندس معمار زیبا و آزادی‌خواه صحبت کردم. او سه سال پیش با امیدهای بسیار به ایران بازگشته است، اما فساد حاکم و احساس پوچی حرفه‌ای کاخ رویاهایش را در هم کوبید و سپس او را به نفرت کشاند. از این قرار او به تغییرات در حال پیدایش علاقه‌مند بود و می‌اندیشید این تغییرات نهایتا آن‌گونه ایرانی را خواهد ساخت که او آرزو داشت برای آن کار کند. او امیدوار بود (همان‌گونه که بسیاری از بهترین افراد ایرانی هستند). او گفت که از چشم‌انداز پیدایش محدودیت‌های بیشتر برای زنان تحت یک حکومت اسلامی احساس نگرانی نمی‌کند. دیدگاه‌های آیت‌الله خمینی در اعلامیه‌هایش در مورد حقوق زنان تا حد زیادی قابل تحمل و اطمینان‌بخش بوده‌اند. در هر صورت او صادقانه ترجیح می‌داد لباس‌های پوشیده‌تر بپوشد و از برابری کمتری با مردان برخوردار شود، اگر در عوض با احترام و شرافت بیش‌تری با او رفتار کنند. به اصطلاح آزادی اعطایی شاه به زنان به سطح یک گرایش بی‌پایه، متظاهرانه و بی‌معنی تنزل یافته بود. از زمانی که به ایران بازگشته بود حتی یک بار هم نتوانسته بود تنها یا همراه با یک دختر دیگر در جایی بنشیند بدون آن‌که مردان پشت‌سرهم پیشنهادهایی بی‌شرمانه به او نکنند. او نگران آینده نبود – و اگر آیت‌الله خمینی و یارانش بکوشند فرصت‌های شغلی‌اش را محدود کنند؟ (که او باور نداشت چنین اتفاقی بیفتد) او اعتراض خواهد کرد و همراه با بسیاری دیگر خواهد شورید.
مانند یک نمایشنامه، شب تصمیم‌گیری فرا رسیده است – اگر قرار است اصلا چالشی در کار باشد. فردا از راه خواهد رسید: یا صدها هزار نفر با خشم و ناامیدی به فرودگاه هجوم خواهند آورد و واحدهای نظامی را با اظهار برادری در خود حل خواهند کرد، که در این صورت کار برای حاکمیت و بختیار تمام شده است، یا واحدهای نظامی به آنان شلیک خواهند کرد و یک جنگ داخلی ناامیدانه و مخرب آغاز خواهد شد، یا واحدهای نظامی از جا تکان نخواهند خورد، دندان‌قروچه خواهند کرد و فحش خواهند داد، ولی مبارزه‌طلبی را بی‌پاسخ خواهند گذاشت. در این صورت بختیار و حاکمیت برنده‌ی میدان خواهند بود و یک مصالحه‌ی آبرومندانه با آیت‌الله امکان‌پذیر خواهد شد.
ازهم‌گسیختگی وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی در رده‌ی چهارم سازمانی امروز هم تایید شد. کارمندانی پرسروصدا، پرجوش‌وخروش اما نادان در سازمان فرمان می‌رانند، و اکنون چند نفری از مدیران ارشد فرصت‌طلبانه سعی می‌کنند تا از این قافله عقب نمانند.
این هم جالب است که شاهد نقش فرانسوی‌ها در ماجرا باشیم. هیچ‌کس درباره‌ی آنان – محافظان آقا – نظری ندارد. با این حال شواهدی در دست است که امید فرانسوی‌ها را به کسب امتیازات تجاری و سیاسی از ماجرا نشان می‌دهد. آنان تنها بانکداران و طرف قراردادها هستند که خبر داریم به آینده امیدوارند. برخی می‌گویند آنان پس از آن‌که شاه انتظارات تجاری‌شان را برآورده نکرده آزرده شدند؛ و پروژه‌ی نیروگاه هسته‌ای ایران[۱] چنان برای صنعت انرژی هسته‌ای فرانسه و آینده‌ی آنان حیاتی است که فرانسویان اقبال خود را با هر رژیمی که احتمال داشته باشد امتیاز پروژه را به آنان بدهد، به آزمون خواهند گذاشت. من به این موضوع اعتقادی بیش از اعتقاد به افسانه‌ی جعلی «دست پنهان انگلستان» (که دست‌کم من می‌دانم وجود خارجی ندارد) ندارم؛ فکر می‌کنم آنان تنها یک سیب‌زمینی داغ را که در دامان آنان افتاده با دیپلماسی و مهارت فرصت‌طلبانه‌ای – که فرانسوی‌ها همیشه در آن استاد بوده‌اند – در اختیار دارند و به آن می‌پردازند.
[۱]. این پروژه‌ی هسته‌ای با شرکت دولتی صنایع هسته‌ای فرانسه، فراماتوم در ارتباط بود. این پروژه در ۲۵ ژانویه‌ی ۱۹۷۹ (۵ بهمن ۱۳۵۷) لغو شد. من بعدها پی بردم که شاه از فرانسوی‌ها خواسته بود آیت‌الله خمینی را به فرانسه راه بدهند. – احتمالا اعتقاد داشت که او در آن‌جا ساکت خواهد ماند.
۲۵۹۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1865073منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: آیت الله خمینی فرانسوی ها هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۰۱۳۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رهایی: دانشگاهیان آزادی‌خواه در سراسر دنیا به پا خاسته‌اند
به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، علیرضا رهایی، رئیس دانشگاه امیرکبیر در تجمع دانشجویان در حمایت از جنبش دانشجویان امریکا ضمن تشکر از دانشجویان و اساتید انقلابی دانشگاه برای حضور در این تحصن نمادین، گفت: این تحصن نمادین در به اعتراض به اهانت به ساحت علم و عالم است.
وی ادامه داد: بعد از هجوم وحشیانه عوامل صهیونیستی و استکباری به ملت ستمدیده فلسطین که در این چند ماه رخ داد و شاهد شهادت هزاران تن از فرزندان ستم دیده فلسطین بودیم، یک موج بیداری در سطح دنیا برپا شده و امروز هم در کشورهای شرقی و هم در کشورهای غربی شاهد این هستیم که آزادی خواهان دنیا و به‌ویژه دانشگاهیان در سراسر دنیا به پا خاسته‌اند.
رهایی اظهار کرد: موج اعتراض آن‌ها به ستم‌هایی است که بر مردم فلسطین وارد می‌شود و این اعتراضشان را در جای جای دنیا مطرح می‌کنند و از این جنبه جای خوشبختی است.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر ادامه داد: این موج بیداری در دنیا شکل گرفته است و امروز دیگر عوامل صهیونیستی نمی‌توانند موج مظلومیت بر پا کنند بلکه موج وحشی‌گری آن‌ها در سطح دنیا مطرح می‌شود.
رهایی با بیان اینکه در این جریانات دنیا با خوی استکباری آن‌ها و مظلومیت مردم فلسطین آشنا شده است، خاطر نشان کرد: در کنار آن عوامل پلیس و دولت آمریکا برخورد‌های زشت و وحشیانه‌ای با دانشجویان و دانشگاهیان و اساتید این کشور دارند و این رفتار در برخی کشورهای دیگر مانند کانادا و استرالیا در حال تکرار است و به ساحت علم و عالم توهین می‌شود و به وحشیانه‌ترین شکل ممکن با افراد صاحب علم و عمل برخورد می‌شود.
رهایی اضافه کرد: دولت‌های غربی که همیشه در پشت چهره لیبرال منشی و آزادی‌خواهی، دولت‌ها و کشور‌هایی مانند ایران را محکوم کرده، ولی امروز خوی اصلی خود را نشان می‌دهند و هر نوع ندای آزادی‌خواهی را به وحشیانه‌ترین شکل سرکوب می‌کنند.
رئیس دانشگاه امیرکبیر این امر را وجه مثبتی دانست که برای همه دنیا نمایان شده است و افزود: امروز همه مردم دنیا این خوی وحشی‌گری را مشاهده می‌کنند و دنیا در پشت چهره آزادی‌خواهی و آزادی‌طلبی استکبار را می‌بینند.
وی ابراز امیدواری کرد که این چنین حرکت‌هایی تا حد زیادی چهره مظلومیت مردم فلسطین را نشان دهد چرا که دنیا به نحوی از مردم فلسطین دفاع می‌کند.
انتهای پیام/
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است